Ramazan’a vâsıl olmak büyük bir ni’met-i ilâhiyedir.
Geçen Ramazan’da olup da şimdi aramızda olmayan niceler vardır.
Evet Ramazan;
Yeni başlangıçlara,
Kendini yenilemeye,
Maneviyat kesesini doldurmaya,
Affedilmeye,
Özüne dönmeye,
Ebede yönelmeye,
Aczini, fakrını bilmeye,
Allah’a ne kadar muhtaç olduğunu anlamaya,
Demirden, çelikten değil, çabuk bozulup dağılacak etten, kemikten olduğumuzu daha iyi anlamaya,
1000 Aydan hayırlı geceye, kadir gecesine,
Teravihe ve teravihlerde “Allahumme salli ala…. salavatını hep bir ağızdan söylemeye,
Sahura, berekete,
Uykuyla mücadele etmeye,
İftar vakti Rabbimizin “buyurunuz” emrini bekler vaziyette olup, bir ordu gibi itaat etmeye,
Emir dinlemeye alışmaya,
Nimetin topraktan, ağaçtan, marketten, lokantadan, aşçıdan, anneden, değil, yalnız ve yalnız Allah’tan olduğunu daha iyi anlamaya,
Sokaklarda yürürken, evlerden kulaklara gelen o tatlı tabak, çatal-kaşık seslerine,
Esnafın dükkânı önünde, içinde taburesini, masasını kurup, iftarı bekleme anlarına,
Eğer yemeği abartmazsak, açların halini anlamaya,
Mukabeleye,
Hatimler indirmeye,
Kur’an’ı, mânasını daha çok tefekkür etmeye,
Tv,lerin Müslümanlaşmasına, biraz daha rayına girmesine,
Kimilerinin zoraki el açıp, iftar pozları vermesine,
Nefsimizle mücadeleye,
Kuru ekmeğin ne kadar kıymetli olduğunu anlamaya,
Her bir amele, her bir Kur’an harfine 1000 sevap verilmesine,
Rahmetin coşmasına,
Şeytanların bağlanmasına,
Evveli Rahmete, ortası, mağfirete, sonu cehennemden kurtuluş olmasına,
İftarlar verilmesine,
Gariplerin sevindirilmesine,
Sigarayı bırakmaya,
İftar vakti trafik yoğunluğuna,
Az yemeğe alışmaya,
Teravihler bittikten sonra yatsı namazının göze az gelmesine,
Sadakalara, zekâtlara,
İftar, sahur sohbetlerine,
Küskünlüklerin gitmesine,
Bedeni istihbarat ettirmeye,
Vücudu yenilemeye,
Ve daha neler nelere vesile olan, vasıta olan Ya Şehr-i Ramazan hoş gelsin.
Kavuşturan Rabbimize Hamd-ü Senalar olsun.
Rabbim razı olacağı şekilde geçirmeyi nasip eylesin.