Öncelikle yakın zamanda gündemimizde yerini alacak olan dijital ( küresel) dünya vatandaşlığının bizlere vaat edeceği tekliflere bir göz atalım.
Küresel vatandaşlık projesi şeffaflığı salt eşitliği, hak ve özgürlükler ve hümanizm çerçevesinde sosyalist bir düzeni vaat ediyor.
Küresel sorunlara yani barınma, temiz hava, içme suyu, gıda güvenliği, açlıkla mücadele, sağlık gibi konulara çözüm bulmak ve iyileştirmeyi yine küreselci bir güçle ele alınmasını teşvik edeceğini belirtiyor.
Sorumluluklarınızın istek, talep ve eylemlerinizin küresel olacağını açıkçası dünyanın her hangi bir ülkesindeki sorun hakkında görüş beyan edebileceğinizi, diyaloglara katılabileceğinizi ve teknolojinin gelişmesi sayesinde tüm dünya insanlarıyla bağ kurmanızı taahhüt eder.
Tüm bunlara bakarak, üniversitelerde paneller ve konuşmalar düzenleyerek küresel vatandaşlık için farkındalık ortaya çıkartma çalışmaları son aylarda hız kazanmış durumda.
Yukarıda yazılanlar her ne kadar kulağa hoş geliyor olsa da amaç bunların dışında çok farklı bir hayata evirilmeyi mecbur kılıyor. Söylenen bu vaatlerin karşılığında vatandaşlık talebinde bulunacak kişilerden ne istenileceğine dair şimdilik net bir talep de sunulmadı.
İddialara göre, IMF nin küresel kriz karşısında mali durumu bozulan ve kendilerinden borç isteyen bir kısım Afrikalı ülkelere; kendilerinin belirleyeceği bir sayıda çocuğu aşılamak talebinde bulunulduğu aktarılıyor.
İş adamlarını ise pasaport ve formalitelerden kurtararak, yurtdışı ziyaretlerini kısa zamanda ve her hangi bir izne tabi olmadan gerçekleştirebilmeleri için çip’lenmeleri gerektiği istenilen şartlar arasında olduğu söyleniyor.
Fakat aklıselim bilim insanlarının işaret ettiği sakıncalar arasında bu durum ulus devletlerin sonunu getirme fikrinin bir tezahürü olarak değerlendiriliyor.
Küresel vatandaşlık sahibi kişilere hiç çalışmalarına gerek olmadan aylık ücret bağlama teklifi yapılsa da sürdürülebilir bir yanı yok, aynı zamanda bunu ulus devletlerde deneyecek ne kadar devam ettirilebilir bunu da tahmin etmek çok zor.
Kalifiye insanları kapma yarışının başlayacağı önümüzde ki yıllarda ülkeler genç beyinleri ve yetenekli insanları kendisine çekme yarışına girecek.
Türkiye cumhuriyeti vatandaşlık sözleşmesi ise bu yarışta en iyi olmanın ve tercih edilmenin avantajlarını sunacak.
Doğumunuzdan itibaren renk, cinsiyet, kültür, din ve ırk ayrımı yapmadan gerçek özgürlük verir, farklılıkları kanun yoluyla korur gelişimin önünü açar.
Şeffaf, adil ve hızlı adalet ve sorgulanabilir olmayı vaat eder.
Ücretsiz sağlık ve eğitim hizmetlerinden her birey eksiksiz faydalanır.
Emeği ve çalışmayı kutsal sayar, çalışma hayatında sosyal devlet ilkesini yaşatarak düzene sokar.
Temiz su, hava ve sağlıklı bir çevre sağlar, küresel ısınmayla mücadelesini sürdürür.
Sosyal sınıflar arasında ki eşitsizliği ortadan kaldırarak gıdaya ulaşımı kolaylaştırır.
Yapılacak teklifler yer ve zamanın değişimlerine göre farklılıklar gösterecektir şimdilik öngörülenler yukarıda ki gibidir.
İçimizde Türkiye cumhuriyeti vatandaşlığını ve ulus devlet olmayı kabul etmeyerek küresel vatandaşlığı tercih edecek olan ağırlıklı olarak 25 ve 40 yaş aralığındakiler demokratik haklarını da korumak kaydıyla Avrupa ya da istedikleri her hangi bir ülkeye gönderilmeleri kolaylaştırılacak.
Gidenlerin yerinde oluşacak boşluk Avrupa’dan bize yeni vatandaşlar getirilerek kapatılacaktır. NATO’nun Türkiye’ye yaptığı altı milyon göçmen teklifin karşılığı da tam olarak budur. Vatandaşlığa alacağımız kişiler arasında çoğunluk olarak Avrupalı Türkler ve Hollandalılar ilk sıralarda yerlerini alacağı görülüyor.
Dünya değişirken, insanlık kitleler arası büyük göç tercihlerinin eşiğinde duruyor. Bazıları kendi ülkelerinin vatandaşlığını kabul ederek kaldığı yerden ve daha iyi yaşam şartları eşliğinde hayatlarına devam edecek, bir kısım insanlar ve bazı suçlular ve anayasa hükümlerime karşı gelenler ise küresel şirketlerin vatandaşı olarak, mahremiyeti olmayan bir hayatı tercih edecek. İnsanlık karşılıklı anlaşmalar ve sözleşmelerle geleceğe yönelecek.