Hasret kaldığımız en uzun zamandı bu
Çaresizlikti benimkisi
Özlemiştim, hasrettim
Harap eden bir gönül acısıydı,
Gözlerimin önünden gelip geçen
Bir hayalin vardı.
Uzak, soğuk havalar bile
Buna engel olamadı.
Ne yağan kar,
Ne yağmur,
Ne sis…
Hiçbiri sana gelmeme engel değildi
Bakıyorum camdan dışarıya,
Ne gelen var
Ne giden
Halbuki gözüm görmüyordu
Senden başkasını.
Artık kahve kokusu bile fayda vermiyordu
Senin kokundan başka
Hiçbir şey dokunmadı bana.
Bakma öyle sakin durduğuma
Sensizlik yaptı beni
Yıkık, viran olan kalbim;
Sensizliğin acısı,
Yokluğunun delisi olmuşum
Huysuzum biraz,
Biraz da kızgın,
Hırçın demiştim sana
Bana sen olman lazım.
Bu gönlün tabibi sendin
İlacı ise o ellerinin
Şefkatli dokunuşuydu
Odama çekildim
Okuyorum,
Konuşuyorum sana
Yazdığım şiirlerle
Sana yazıyorum,
Kavuşmayı özlüyorum.
Odam sessiz
Ve sensiz…