Baba olmak, bir dağ gibi
Hazineler saklar gibi
Karlar, boranlar vursa da
Dimdik durur bir dağ gibi
En dipdeki bilmez onu
Menbaından içer suyu
En küçük bir meselede
Tahkir, tezyif bulur onu
Babalıktır zor zanaat
Yaşar hergün kıt kanaat
En çok kucak açtıkları
Etmez ona hiç şefaat
Babasız hiç dik duramaz
Gölgesi yokken yatamaz
Bunun böyle olduğunu
O ölmeden anlayamaz
Şimdi baba olduk babam
Ne yaşadın? Gördük babam
Mezarında olsan bile
Sen şefaat kıl ey babam
Gülpınarî dön Allah’a
Tövbenle yönel Allah’a
Baban orda seni bekler
Amel eyle sen Allah’a
