Vallahi seviyorum…
Lakin evet, sevgimi her yönüyle ortaya koyamıyorum, eksiğim, gediğim çoktur, günahlarının ucu bucağı yoktur. Ama senin rahmetin vardır.
Ya Rabbi! Seni düşüyorum kimi zaman, aslında hep düşünmem lazım ama, bazen daha çok odaklanıyorum zatına. Sonsuz kudret, sonsuz güzellik, sonsuz bir güzel ve sonsuz güzel isimlerin… Dalıp gidiyorum sende.
Dileseydin beni yaratmazdın Ya Rabbi! Gerçi sen bir şey kaybetmezdin. Çünkü Sübhansın, çünkü hiçbir şeye ihtiyacın yok. Ama şimdi düşünüyorum da ben çok şey kaybedermişim. Seni tanımak, seni sevmek, sana Rabbim demek şerefinden mahrum olurmuşum. Az bir şey mi?
Sana muhteşem bir kulluk yapan Alemin fahrına, övüncüne, Efendisine (sav) ümmet olamazmışım.
Seni nihayetsiz övgülerle senâ eden, tesbih ile ibadet eden meleklerine iman edemezmişim.
Esma-i Hüsna’nın şahitleri olan âlem kitabını okuyamazmışım.
Ya Rabbi! Yarattıklarına bile hayran olup kendinden geçenler varken. Sana hayran olunmaz mı?
Ey bilinmez hazine! Bilinmek istedin. İstemek keyfiyetini bilmediğiniz bir bilinmekle istedin.
Öyle şeyler yarattın ki, yaratıyorsun ki… Sonra âlem sarayının son meyvesini yarattın, bizi yarattın. Bazen kendimi kendim zannediyorum. Sanki ben vardım zannediyorum. Sonra biraz geriye gidiyorum. Anne karnını düşünüyorum, daha ötesi ruhlar alemini düşüyorum, yoktum diyorum…Ve geldim dünyana, dünya misafirhane. Her biri birer mucize olan eserlerini gördüm. Selam isminin tecellisi olan İslamiyet’ini kabul ettim. Alemin tarif edicisi, Rahmetenlil Alemin olan Hz. Muhammed’e (sav) iman ettim, Kur’an’ı kelamın olarak bildim… Ve sana hayran oldum.
Öyle bir Rabsın ki, seni hakkıyla taktir edemediğimizi ikrar ediyoruz. Ve hayretimi ifade edemiyorum ancak hayran oluyorum sana… Bazen coşuyorum seni düşününce. Vallahi seni sevmek, sevmeyi istemek ne büyük bir nimet.
Anne kucağında huzur bulun bir evlat gibi sende huzur bulmak istiyorum. Biliyorum… Nefsim engel oluyor. Ama yine de hoş görülmek istiyorum.
Ya Rab! Sen bizi sevdiğini nimetlerinle gösteriyorsun, bize de ibadetle göstermeyi nasip et.
Sevgimizi ispat edelim, ve ziyadesiyle hayran olalım sana.. Subhanallah ile Allahuekber ile, Elhamdülillah ile teskin olalım. Mukabele edelim.
Ya Rabbi sen nasıl sevilmezsin! Ne varsa sen verdin… Bizi biz yaptın. Varlığından haberdar ettin. Tamam, imtihanın var, zorluklar var, var da var. Ama sen varsın, sen verdin. Üstesinden geldir ya Rabbi.
Ya Rabbi Sev bizi, sevdir bizi, sevdiklerini de sevdir bize.
“Rabbin senden razı, sen rabbinden razı” fermanından sesler getir bize, mutmain olalım seninle, dininle.
Ve Cennetinle, cemalinle müşerref eyle Ya Rabbi.
Zira seni çok merak ediyorum.
Maşallah Çok güzel bir yazı
Allah razı olsun